Τα βαμπίρ είναι πολύ της μόδας. Όλοι το ξέρουμε. Όπως είναι πολύ της μόδας οι σαμουράι, τα κατάνα, οι κινήσεις νίντζα, το random humor, η υπερβολική, σκοτεινή, «κουλ» βία, η παλέτα χρωμάτων να περιορίζεται σε τόνους του γκρι και το εκρού του νεκρού – και του κόκκινου, εννοείται – τα κοριτσάκια που φαίνονται πολύ χαριτωμένα αλλά είναι μανιακοί ψυχοπαθείς δολοφόνοι, τα ψυχιατρικά ιδρύματα βαμμένα με αίμα κτλ κτλ. Πάρτε όλα αυτά τα στοιχεία, ρίξτε τα στο μίξερ, στολίστε με άφθονες ποσότητες καταιγιστικής δράσης και έχετε το Τhe Dishwasher: Vampire Smile.
Η ιστορία αφορά ένα κοριτσάκι που το λένε Yuki (όπως την μακαρίτισα την γάτα μου) το οποίο έχει διαλήψεις μεταξύ ενός ψυχιατρικού ιδρύματος το οποίο είναι βουτηγμένο στο αίμα και γραμμένο με διάφορα κλασικά μηνύματα πάρμενα από θρίλερ, και μιας πόλης χτισμένης στο φεγγάρι, στην οποία κατοικούν διάφοροι ψυχάκηδες οι οποίοι κάτι έκαναν στην Yuki (την φυλάκισαν; Δεν είμαι σίγουρος και ούτε έχει πολύ σημασία) και τώρα έχει ορκιστεί για εκδίκηση. Οπότε, μπορείτε με ασφάλεια να προσθέσετε και το Kill Bill στην λίστα επιροών, τι με όλο αυτό το αίμα, τις ορδές εχθρών και έντονο το ιαπωνικό καλτ στοιχείο. Όπως είναι φυσικό, η ίδια δεν μπορεί να ξεχωρίσει ποια πραγματικότητα είναι η πραγματική, ακόμα και οι πράξεις της στην μία επηρεάζουν την άλλη (και πάλι, δεν έχει πολλή σημασία, αλλά δεν θα θέσω άλλα σπόιλερς επι τάπητος).
Εκτός από τον… Tarantino, το παιχνίδι φαίνεται να έχει επηρεαστεί και από τον Romero και το Planet Terror. Εκεί, η πρωταγωνίστρια είχε ένα πολυβόλο αντί για το ένα της πόδι. Η Yuki έχει και τα δυο της πόδια, όμως, ως άλλη Samus, το ένα της χέρι είναι ένα… αλυσοπρίονο. Άλλα όπλα τα οποία διαθέτει είναι το πιστό της κατάνα, ένα Cloud Sword (μαντέψτε: το σχήμα και μέγεθος θυμίζει… όχι, είναι ολόιδιο με αυτό του ομώνυμου χαρακτήρα των Final Fantasy), μια τεράστια σύριγγα (για stabbing damage!), ένα shotgun και άλλα. Όλο το gameplay περιστρέφεται γύρω από την σφαγή πολλών εχθρών με πολλά διαφορετικά combos και την χρήση όπλων αλλά και μαγείας αλλά και grabs. Και οποιαδήποτε τους μίξη. Τα δόντια της είναι το λιγότερο χρήσιμο όπλο αυτής της βαμπιρίνας – αναρωτιέμαι αν αυτό από μόνο του είναι κάποιου είδους σχόλιο στο είδος. Ποτέ δεν ξέρεις με τέτοιου είδους παιχνίδια…
Είναι σίγουρο ότι οι μάχες είναι το λιγότερο θεαματικές και αρκετά ικανοποιητικές. Ο χειρισμός ανταποκρίνεται πολύ καλά, και είτε ξέρετε τι κάνετε είτε είστε πιστός οπαδός του button-mashing, αυτά που φαίνονται είναι το λιγότερο εντυπωσιακά. Εγώ ένοχος θαυμαστής του δεύτερου είχα μια φίλη μου να κοιτάζει ενώ έπαιζα και μου είπε πως της άρεσε να βλέπει κάποιον που “έπαιζε καλά”. Χά! Βέβαια, εγώ έπαιζα στο Normal, και ακόμα κι έτσι τα βρήκα αρκετές φορές σκούρα από τους πολλούς, δυνατούς, συχνά σιχαμερούς και εκνευριστικούς εχθρούς. Οπότε είναι σίγουρο ότι σε ψηλότερα επίπεδα δυσκολίας δεν θα συγχωρούνται τέτοια φαινόμενα! Η πιο εντυπωσιακή, πρωτότυπη και χρήσιμη ίσως κίνηση, πάντως, μάλλον είναι το “blood mist”, με το οποίο ουσιαστικά θα κινείστε μέσα στο παιχνίδι, παρά περπατώντας ή πηδώντας: με το blood mist μπορείτε να κάντε συνεχώμενα blinks προς οποιαδήποτε κατεύθυνση σε ένα σύννεφο αίματος.
Εκτός από την βαμπιρίνα, στο Vampire Smile πρωταγωνιστεί και ο Μίστερ Λάντζα, ο Dishwasher Samurai από το προηγούμενο παιχνίδι. Μια μυστική ένωση συνδέει αυτούς τους δύο χαρακτήρες, αλλά δεν θα πω περισσότερα. Από νωρίς το παιχνίδι επιτρέπει την χρήση και των δύο για την ολοκλήρωση του Story Mode. Οι ιστορίες του περιπλέκονται και σε κάποιο σημείο οι δρόμοι τους συγκλίνουν. Οι εχθροί και οι πίστες χρησιμοποιόντας τους είναι ακριβώς οι ίδιες, πάντως. Αυτός όμως δεν είναι λόγος να μην θέλετε να παίξετε παρέα με έναν φίλο το story ή το arcade mode και να χρησιμοποιήσετε μαζί τους χαρακτήρες. Ναι, μάλλον θα χαθείτε στο λουτρό αίματος, πόσο μάλλον εις διπλούν.
Ένα από τα στοιχεία του παιχνιδιού το οποίο εντυπωσιάζει είναι τα γραφικά και το design. Τα γραφικά είναι πραγματικά χάρμα οφθαλμών με το γκροτέσκο, μαυρόασπρο και γεμάτο αίμα στυλ του. Το animation είναι εκπληκτικό, όπως και τα οπτικά εφέ. Και όλα, φυσικά, έχουν μια αίσθηση του ζωγραφισμένου με μολύβι και μελάνι. Καθόλου τυχαίο, αφού μεγάλο μέρος της αφήγησης παρουσιάζεται σε μορφή κόμιξ. Σε διάφορα μέρη των πιστών υπάρχουν μικρά οπτικά μυστικά (αν και γρήγορα μπορούν να γίνουν επαναλαμβανόμενα και κουραστικά) που τονίζουν με το χιούμορ τους την “μαύρη-μαυρίλα-πλάκωσε” ατμόσφαιρα. Και υπάρχει και το διαρκές “κούνημα” της κάμερας και η “βρωμιά” στην εικόνα, η οποία, ενώ στην αρχή φαίνεται πολύ άσχημο και πίστευα ότι ποτέ δεν θα μπορούσα να το συνηθίσω, τελικά τα κατάφερα. Σίγουρα όμως, θα ήταν καλή ιδέα να μην βάλετε επιληπτικούς να δοκιμάσουν αυτήν την εμπειρία. Σημείωση: υπάρχει επιλογή και για 3D.
Οι σκηνές στο νοσοκομείο είναι πολύ ανατριχιαστικές. Φανταστείτε ένα κοριτσάκι με κομμένο χέρι και βαμμένους τοίχους και αντίστοιχο soundtrack. Η ατμόσφαιρα μόνο με Silent Hill θα μπορούσε να συγκριθεί σε αυτές τις φάσεις. Μιλώντας για soundtrack, η μουσική του παιχνιδιού είναι ένα electro-goth-μέταλ το οποίο εμένα μου άρεσε. Ειδικά στις μεγάλες σφαγές, ουρλιάζει και η Yuki ενώ πετσοκόβει με το αλυσοπρίονο/σπαθί και μπαίνουμε στο κλίμα!
Τι να πούμε για ένα παιχνίδι το οποίο έχει achievement “Game Reviewers Shall Be Pleased” για όταν έχετε χάσει πολλές φορές, και ξεκλειδώνει το Pretty Princess difficulty (πιο κάτω κι απ’το Easy) που αντί για αίματα έχει ουράνια τόξα; Για το ότι ένα φτερωτό μαύρο γατάκι ακολουθεί τους χαρακτήρες πάντα και παντού; Για τα ευφάνταστα bosses, κάτι σε ρουκετοφόρο ρομποτικό καρχαρία με πόδια ίσως; Το Vampire Smile ίσως να σας κουράσει με την έντονα γκοθ ατμόσφαιρά του. Ίσως και να βαρεθείτε το ατελείωτο μακελιό από ένα σημείο και μετά. Πρέπει όμως να παραδεχτούμε πως έχει στιλ.
+ Πόρωση: παίζετε και νιώθετε τον πόνο και το αίμα
+ Διασκεδαστικό
+ Φοβερά γραφικά
+ Έξυπνο χιούμορ– Υπερβολικά γκοθ μερικές φορές… το στιλ που μας αρέσει στο Λύκειο (στις αρχές)
– Μπορεί να γίνει επαναλαμβανόμενο και κουραστικό
– Η ιστορία, αν και στο κλίμα, θα μπορούσε να είναι καλύτερηΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8.0
Πλατφόρμα: Xbox 360
Έκδοση: Microsoft
Ανάπτυξη: Ska Studios
Διάθεση: Xbox Live Arcade
Είδος: Side-scrolling beat ’em up
Παίκτες: Single-player, multiplayer
Επίσημο Site: http://www.vampiresmile.com/
Ημερομηνία Kυκλοφορίας: 6/4/2011
PEGI: 18